تحلیل اثربخشی سبک های مدیریتی مبتنی بر انگیزش در محیط کلاس

هدف از این مقاله مروری، تحلیل اثربخشی سبک های مدیریتی مبتنی بر انگیزش معلم در محیط کلاس درس بر انگیزش یادگیرندگان است. مدیریت کلاس درس یکی از مهم ترین ابعاد نقش معلم است که تاثیر مستقیمی بر فرآیندهای یاددهی-یادگیری و پیامدهای تحصیلی و روانشناختی دانش آموزان دارد. سبک های مدیریتی که بر ایجاد انگیزش در دانش آموزان تمرکز دارند، برخلاف رویکردهای صرفا انضباطی و کنترلی، به دنبال پرورش تمایل درونی دانش آموزان برای یادگیری، مشارکت فعال، و رفتارهای سازنده هستند. این مقاله با مرور مبانی نظری و یافته های پژوهشی مرتبط، به تبیین مفاهیم سبک های مدیریتی مبتنی بر انگیزش، انگیزش یادگیرنده، و محیط کلاس درس می پردازد. سپس، سازوکارهایی که از طریق آن ها سبک های مدیریتی مبتنی بر انگیزش بر انگیزش یادگیرندگان تاثیر می گذارند، از جمله ایجاد حس امنیت و حمایت، پرورش روابط مثبت معلم-دانش آموز، حمایت از حس شایستگی و خودمختاری، و افزایش مشارکت و درگیری در فعالیت های یادگیری، مورد تحلیل عمیق قرار می گیرند. این مقاله نشان می دهد که سبک های مدیریتی که بر ارضای نیازهای روانشناختی بنیادین دانش آموزان و ایجاد محیطی حامی و تشویق کننده تمرکز دارند، به طور موثری می توانند انگیزش درونی دانش آموزان را افزایش داده و به پیامدهای مثبتی نظیر بهبود عملکرد تحصیلی، کاهش مشکلات رفتاری، و افزایش بهزیستی روانشناختی منجر شوند. یافته ها بر اهمیت تربیت معلمان در زمینه به کارگیری این سبک ها و ضرورت حمایت نظام آموزشی از رویکردهای مدیریتی مبتنی بر انگیزش تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، انگیزش ، محیط کلاس ، سبک های مدیریتی ، اثربخشی