مطالعه نقش آموزش مشارکتی در ارتقاء حس مسئولیت پذیری اخلاقی دانش آموزان ابتدایی

هدف از این مقاله مروری، بررسی نقش آموزش مشارکتی در ارتقاء حس مسئولیت پذیری اخلاقی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. دوره ابتدایی یکی از مهم ترین مراحل شکل گیری شخصیت و ارزش های اخلاقی در کودکان محسوب می شود و پایه های اولیه مسئولیت پذیری در این دوره گذاشته می شود. آموزش مشارکتی، به عنوان رویکردی که بر فعالیت، تعامل، و همکاری دانش آموزان تاکید دارد، پتانسیل بالایی برای تاثیرگذاری بر ابعاد مختلف رشد اخلاقی، به ویژه حس مسئولیت پذیری، در این گروه سنی دارد. این مقاله با مرور ادبیات پژوهشی مرتبط، شامل مبانی نظری و یافته های تحقیقاتی، به تبیین سازوکارهایی می پردازد که از طریق آن ها آموزش مشارکتی می تواند به تقویت مسئولیت پذیری اخلاقی در دانش آموزان ابتدایی کمک کند. مفاهیم آموزش مشارکتی و مسئولیت پذیری اخلاقی در بستر رشد کودک تعریف و تحلیل می شوند. سپس، سازوکارهای عملی نظیر فرصت های تصمیم گیری جمعی، همکاری در حل مسئله، مشارکت در مدیریت کلاس، و تجربه پیامدهای اعمال در گروه مورد بررسی قرار می گیرند. این مقاله نشان می دهد که آموزش مشارکتی با فراهم آوردن محیطی امن و حمایتی که در آن دانش آموزان احساس مالکیت نسبت به یادگیری و جامعه کلاس درس می کنند، و با تشویق آن ها به درک دیدگاه های دیگران و عمل به نفع جمع، می تواند به طور موثری حس مسئولیت پذیری اخلاقی آن ها را تقویت کند. یافته ها بر لزوم طراحی فعالیت های مشارکتی متناسب با سن و سطح رشد دانش آموزان، نقش تسهیل گر معلم، و فراهم آوردن فرصت هایی برای تامل بر تجربیات مشارکتی تاکید دارند. این مرور می تواند راهنمایی برای معلمان، برنامه ریزان درسی، و والدین باشد تا با استفاده از رویکردهای مشارکتی، زمینه را برای پرورش کودکانی مسئولیت پذیر و اخلاقی فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

آموزش مشارکتی ، مسئولیت پذیری اخلاقی ، دانش آموزان ابتدایی ، رشد اخلاقی ، یادگیری تعاملی