تحلیل انتقادی چالش های پنهان در بهره گیری از هوش مصنوعی به عنوان ابزار آموزشی

در سال های اخیر، هوش مصنوعی (AI) به ویژه در قالب ابزارهای یادگیری ماشین و مدل های زبانی، به عنوان یکی از نوآورانه ترین فناوری ها در حوزه آموزش مطرح شده است. بهره گیری از هوش مصنوعی در فرایندهای یاددهی و یادگیری، از تولید محتوای آموزشی خودکار گرفته تا ارزیابی مستمر عملکرد دانش آموزان، نویدبخش تحولاتی بنیادین در نظام آموزشی است. با این حال، استفاده گسترده و فزاینده از این فناوری، چالش هایی پنهان و اغلب نادیده گرفته شده را نیز با خود به همراه دارد. این مقاله با رویکردی انتقادی به بررسی این چالش ها می پردازد؛ چالش هایی نظیر تعصب های الگوریتمی، نابرابری در دسترسی به فناوری، کاهش استقلال یادگیرندگان، و نبود چارچوب های اخلاقی و نظارتی موثر در کاربرد AI در آموزش. هدف این پژوهش، واکاوی علمی و تحلیلی ابعاد مختلف استفاده از هوش مصنوعی در نظام آموزشی و شناسایی تهدیدهای نهفته در پس مزایای ظاهری آن است. با استفاده از روش مرور منابع و تحلیل انتقادی، تلاش شده است تا ضمن نشان دادن ظرفیت های مثبت AI در آموزش، به محدودیت ها و نگرانی های واقعی و بالقوه نیز پرداخته شود. نتایج این تحلیل می تواند برای سیاست گذاران آموزشی، طراحان فناوری های آموزشی، معلمان، و پژوهشگران حوزه تعلیم و تربیت راهگشا باشد، چرا که شناسایی چالش های پنهان، گام اول در مسیر طراحی و پیاده سازی یک نظام آموزشی هوشمند، اخلاق محور و فراگیر است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، فناوری های آموزشی ، چالش های پنهان ، تفکر انتقادی ، نظام اخلاقی