تحلیل نقش شیوه های آموزشی تعاملی و فناوری های نوین یادگیری در ارتقای مهارت های حل مسئله دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین شیوه های آموزشی تعاملی و فناوری های نوین یادگیری با مهارت های حل مسئله در دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شد. روش تحقیق به کار گرفته شده از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که بر اساس جدول مورگان و از طریق نمونه گیری تصادفی، ۳۸۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، ابزارهای استاندارد متعددی مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور سنجش شیوه های آموزشی تعاملی، از پرسشنامه سبک های تدریس فعال رجبی (۱۳۸۵) بهره گرفته شد. همچنین، برای ارزیابی میزان استفاده از فناوری های نوین یادگیری، از پرسشنامه تلفیقی فناوری آموزشی استفاده شد. در نهایت، جهت اندازه گیری مهارت های حل مسئله دانش آموزان، از پرسشنامه هپنر و پترسون (۱۹۸۸) استفاده گردید. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که شیوه های آموزشی تعاملی و بهره گیری از فناوری های نوین یادگیری تاثیر مثبتی بر تقویت مهارت های حل مسئله در دانش آموزان دارند. این رابطه از نظر آماری معنادار بوده و بیانگر آن است که هرچه میزان استفاده از روش های تدریس فعال و فناوری های آموزشی افزایش یابد، توانایی دانش آموزان در حل مسائل نیز ارتقا می یابد. یافته های این مطالعه می تواند به معلمان، سیاست گذاران آموزشی و طراحان برنامه های درسی در جهت بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک کند.