آینده نگری در آموزش با تاکید بر فناوری، محتوا و روش های تدریس در برنامه ریزی درسی

در عصر تحولات سریع فناوری و گسترش روزافزون دانش، آینده نگری در نظام آموزشی به ضرورتی انکارناپذیر بدل شده است. برنامه ریزی درسی، به عنوان یکی از ارکان اساسی آموزش، نیازمند بازنگری و بازتعریف در پرتو تغییرات فناورانه و تحول در شیوه های یاددهی-یادگیری است. این مقاله با رویکردی تحلیلی-توصیفی، به بررسی نقش فناوری های نوین، روش های تدریس خلاقانه و تولید محتوای آموزشی هدفمند در فرآیند آینده نگر برنامه ریزی درسی می پردازد. یافته ها نشان می دهد که ادغام فناوری در آموزش، نه تنها کیفیت یادگیری را ارتقاء می بخشد، بلکه زمینه ساز انطباق بیشتر برنامه های درسی با نیازهای دنیای واقعی و مهارت های قرن ۲۱ خواهد بود. همچنین، بهره گیری از روش های تدریس فعال و محتوای تعاملی، باعث افزایش انگیزش یادگیرندگان و عمق بخشی به فرآیند آموزش می شود. در پایان، مقاله پیشنهاداتی کاربردی جهت تدوین برنامه های درسی مبتنی بر آینده نگری ارائه می دهد که می تواند مورد توجه سیاست گذاران آموزشی، برنامه ریزان درسی و معلمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، فناوری ، تدریس