بررسی کاربرد هوش مصنوعی به عنوان دستیار آموزشی در کلاس های درس در مدارس متوسطه

با ورود فناوری به تمام ابعاد زندگی، نظام آموزش و پرورش نیز ناگزیر از پذیرش و به کارگیری ابزارهای نوین است. هوش مصنوعی به عنوان یکی از پیشرفته ترین دستاوردهای بشری، پتانسیل عظیمی برای تحول در فرآیندهای یاددهی و یادگیری دارد. این مقاله مروری به بررسی کاربردهای هوش مصنوعی در نقش یک دستیار آموزشی در کلاس های درس مدارس متوسطه می پردازد. هدف اصلی، واکاوی چگونگی استفاده از ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای پشتیبانی از معلمان و دانش آموزان، افزایش کیفیت آموزش، و شخصی سازی فرآیندهاد یادگیری در این دوره تحصیلی است. این پژوهش به بررسی مبانی نظری هوش مصنوعی در آموزش، انواع کاربردهای عملی آن نظیر سیستم های ارزیابی خودکار، پلتفرم های یادگیری تطبیقی، ابزارهای تحلیل داده های آموزشی، و دستیاران مجازی آموزشی می پردازد. همچنین، چالش ها و فرصت های به کارگیری این فناوری در محیط مدرسه، از جمله مسائل اخلاقی، حریم خصوصی، آمادگی معلمان و زیرساخت های فنی مورد بحث قرار می گیرند. نتایج مروری نشان می دهد که هوش مصنوعی قادر است با کاهش بار کاری معلمان، ارائه بازخوردهای فوری و شخصی سازی شده به دانش آموزان، و فراهم آوردن بینش های مبتنی بر داده، به ارتقاء اثربخشی آموزش کمک کند. با این حال، پیاده سازی موفقیت آمیز آن مستلزم برنامه ریزی دقیق، آموزش مناسب ذینفعان، و توجه به ملاحظات انسانی و اخلاقی است. این مقاله ضمن تبیین قابلیت های هوش مصنوعی، راهکارهایی برای بهره برداری موثر از آن در مدارس متوسطه ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، دستیار آموزشی ، مدارس متوسطه ، آموزش و پرورش ، فناوری آموزشی