ارزیابی کارایی مدارس قزوین با استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها به کمک رویکرد بده بستان با ترکیب ورودی و خروجی های حجمی و نسبتی

تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک تکنیک برمبنای برنامه ریزی ریاضی با چندین ورودی و خروجی است. در DEA فرض می شود که ورودی و خروجی ها می توانند هر مقدار حقیقی نامنفی را داشته باشند. اما در کاربردهای تحلیل پوششی داده ها، ورودی ها و خروجی ها که نمایانگر ویژگی های محیطی و کیفی فرآیند تولید هستند، اغلب به صورت درصد، نسبت و میانگین بیان می شوند که به آن ها شاخص های نسبتی گفته می شود. در مدل های سنتی DEA با فرض بازده به مقیاس ثابت و متغیر نمی توان به درستی چنین شاخص های نسبتی را ترکیب نمود. در این پژوهش، مدل های جدید ارزیابی کارایی با شاخص های نسبتی و حجمی که توسعه ای از مدل های سنتی با فرض بازده به مقیاس ثابت و متغیر هستند، به وسیله بده-بستان تولید بین ورودی ها و خروجی های نسبتی حجمی، معرفی و به منظور نشان دادن اهمیت موضوع به وسیله مدل های معرفی شده، به ارزیابی کارایی مدارس مقطع متوسطه (دوره اول) قزوین می پردازیم. نتایج نشان می دهد که مدل های معرفی شده توانایی ارزیابی کارایی مدارس قزوین را دارند، در حالی که مدل های سنتی به دلیل وجود شاخص های نسبتی و بده-بستان بین آن ها توانایی ارزیابی دقیق کارایی مدارس قزوین را ندارند.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، تکنولوژی تولید ، ورودی و خروجی های نسبتی ، بده-بستان تولید ، مدارس قزوین