ارایه مدلی جدید جهت تعیین نقش عوامل انعطاف پذیر در تحلیل پوششی داده ها

تحلیل پوششی داده ها یک روش مبتنی بر برنامه ریزی ریاضی است که برای ارزیابی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده ای که به عنوان سیستم های تولیدی مشابه و متمایز در نظر گرفته می شوند، استفاده می شود. در این روش، عملکرد هر واحد به صورت تبدیل منابع (ورودی ها) به محصولات (خروجی ها) توصیف می شود. مدل های سنتی تحلیل پوششی داده ها فرض می کنند که نقش هر عامل عملکردی به عنوان ورودی یا خروجی مشخص است. اما در برخی مسائل واقعی، ممکن است یک یا چند عامل به عنوان عوامل انعطاف پذیر در نظر گرفته شوند که بسته به ماهیت ارزیابی یا نگرش تصمیم گیرندگان، می توانند به عنوان ورودی یا خروجی در ارزیابی عملکرد واحدها عمل کنند. در دهه های اخیر پژوهش های مختلفی به تاثیر عوامل انعطاف پذیر در ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده گسترش یافته است. در مقاله ی حاضر مدلی جدید برای تعیین وضعیت عوامل انعطاف پذیر و سپس محاسبه ی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده ارائه می شود. مزایای اصلی مدل پیشنهادی، کاهش چشمگیر محاسبات و تعداد دفعات حل مدل و همچنین دخالت دادن همه ی واحدهای تصمیم گیرنده جهت تعیین نقش یکباره ی عوامل ها جهت ارزیابی واحدهای تصمیم گیرنده است. به منظور بررسی عملکرد مدل پیشنهادی، از داده های مربوط به هفت تامین کننده در حضور دو ورودی، دو خروجی و یک عامل انعطاف پذیر استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، عوامل انعطاف پذیر ، کارایی ، واحد تصمیم گیرنده