ارزیابی کارایی خطوط تولید محصوالت بهداشتی با استفاده از تحلیل پوششی

در این پژوهش، کارایی خطوط تولید محصوالت بهداشتی در شرکت 'پرچمداران سلامت فارس' با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی این مطالعه، شناسایی خطوط تولید کارآمد و ناکارآمد و ارائه راهکارهایی عملی برای بهبود بهرهوری خطوط ناکارآمد است. برای این منظور، ۲۰ خط تولید به عنوان واحدهای تصمیم گیری (DMU) انتخاب شدند و ارزیابی آنها بر اساس متغیرهای ورودی شامل هزینه مواد اولیه، زمان فرآیند تولید، هزینه نیروی انسانی، مصرف انرژی و هزینه های بسته بندی و متغیرهای خروجی نظیر میزان تولید، درآمد فروش، سود ناخالص، کیفیت محصول و درصد محصولات بدون نقص انجام شد. نتایج نشان داد که ۱۲ خط تولید عملکرد کارآمدی دارند، در حالی که ۸ خط نیازمند بهینه سازی هستند. تحلیل حساسیت مشخص کرد که کاهش ۱۵ درصدی مصرف انرژی، افزایش ۵ درصدی کیفیت محصول، و کاهش ۱۰ درصدی هزینه نیروی انسانی می تواند به ترتیب کارایی خطوط ناکارآمد را تا ۱۵، ۱۲، و ۱۸ درصد افزایش دهد. این مطالعه با ارائه رویکردی عملی برای شناسایی و بهبود ناکارآمدی ها، مدیران صنعتی را در استفاده بهینه از منابع و ارتقای عملکرد یاری می کند. یافته های این پژوهش می تواند در بهینه سازی فرآیندهای تولیدی سایر صنایع نیز به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی داده ها ، کارایی خطوط تولید ، محصوالت بهداشتی ، ارزیابی عملکرد ، بهینه سازی منابع