مشخصه های روانسنجی آزمون باورهای غیر منطقی و رابطه آن با تمایزیافتگی خود در افراد دارای اختلال ناکنش وری جنسی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی

مقدمه: باورهای غیرمنطقی می توانند بر سلامت روان و کیفیت زندگی افراد تاثیر منفی بگذارند، به ویژه در کسانی که با اختلالات ناکنش وری جنسی مواجه هستند. هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی مشخصه های روانسنجی آزمون باورهای غیرمنطقی و رابطه آن با تمایزیافتگی خود در افراد دارای اختلال ناکنش وری جنسی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی است. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی مراجعه کنندگان دارای اختلال جنسی به بیمارستان امام خمینی و مراکز آموزشی و درمانی تحت پوشش آن بود. بر اساس جدول مورگان، تعداد ۳۵۰ فرد به عنوان نمونه آماری تعیین و با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، تمایز یافتگی خود (اسکورن و فریدلندر، ۱۹۹۸) و باورهای غیرمنطقی (جونز، ۱۹۶۹) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۷ و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که بین خود متمایزسازی و مولفه های آن با باورهای غیرمنطقی و مولفه های مرتبط، ارتباط معنادار و معکوس وجود دارد؛ به طوری که با افزایش خود متمایزسازی، میزان باورهای غیرمنطقی کاهش می یابد. همچنین، نتایج رگرسیون نشان داد که مولفه های خود متمایزسازی ۶۷.۶ درصد از تغییرات باورهای غیرمنطقی را تبیین می کنند. این یافته ها نشان دهنده اهمیت تمایزیافتگی خود در کاهش باورهای غیرمنطقی در افراد دارای اختلال ناکنش وری جنسی است. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، توصیه می شود درمان های روانشناختی برای این افراد بر تقویت تمایزیافتگی خود و کاهش باورهای غیرمنطقی متمرکز شود.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی خود ، باورهای غیرمنطقی ، اختلال ناکنش وری جنسی