تحلیل بلاغی چند غزل از اشعار شهریار

کاربرد علم بلاغت، محدود به ادبیات قدیم نیست و در ادب معاصر و مدرن نیز کاربرد بسیاری دارد. علم بلاغت در عصر جدید، با مکاتب و سبک های ادبی و شیوه های نقد ادبی ارتباط تنگاتنگی پیدا کرد. نقد فرمالیستی یا ساختارگرایانه نیز از شیوه های نقد ادبی است که با مفاهیم همچون هنجارگریزی و آشنایی زدایی و برجسته سازی به نوعی با علم بلاغت، ارتباط می یابد و در آن به نقد قالب و شکل و لفظ شعر و کاربرد آرایه های ادبی پرداخته می شود در این پژوهش سعی شده است برخی از اشعار شهریار از لحاظ بلاغی مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است. از نتایج این پژوهش: در اشعار شهریار، هر سه لایه معانی، بدیع و بیان در آنها دیده می شود که هر کدام به نوبه خود دسته های گوناگونی تقسیم می شوند.

کلیدواژه ها:

شهریار ، بلاغت ، معانی ، بدیع