بررسی فاکتورهای مرتبط با تنش ناشی از تجربه دلیریوم بیماران در پرستاران بخش مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی منتخب استان خراسان شمالی و رضوی: یک مطالعه مقطعی

زمینه و هدف: شغل پرستاری به علت ماهیت شغلی یکی از حرفه های پرتنش محسوب می شود. این پژوهش با هدف تعیین فاکتورهای مرتبط با تنش ناشی از تجربه دلیریوم بیماران در پرستاران بخش مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی منتخب استان خراسان شمالی و رضوی (۱۳۹۷) اجرا شد. روش ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی ۱۷۰ نفر از پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه مراکز بهداشتی درمانی استان خراسان شمالی و رضوی (۱۳۹۷) به انجام رسید. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و بر اساس معیارهای ورود بود. برای جمع آوری داده ها از اطلاعات جمعیت شناختی پرسشنامه روا و پایای تنش ناشی از تجربه دلیریوم استفاده شد. یافته ها: اکثر شرکت کنندگان زن (۴/۷۹ درصد) و دارای میانگین سنی ۳۵ سال (۳۳ درصد) بودند. اکثر پرستاران (۸۸/۷۵ درصد ) تنش خود را در محدوده متوسط بیان کردند. نتایج آزمون های آماری نشان داد که از بین فاکتورهای مورد بررسی تنها بین سابقه کاری پرستاران با تنش ناشی از تجربه دلیریوم بیماران رابطه معنی دار آماری وجود داشت (۰۲۰/۰ = P). نتیجه گیری: با توجه به وجود تنش متوسط در پرستاران بخش های ویژه و ارتباط معنی دار آن با سابقه کاری به نظر می رسد مدیران پرستاری بهتر است با برنامه ریزی مناسب و آموزش مدیریت استرس تنش پرستاران بخش های ویژه را کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

Stress ، Delirium ، Nurses ، Intensive Care Unit ، تنش ، دلیریوم ، پرستاران ، بخش مراقبت ویژه