تحلیل اثر روش های نوین آموزشی در ارتقاء یادگیری و عملکرد دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش های نوین تدریس بر یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. با توجه به تحولات سریع در حوزه آموزش و نیاز به تربیت نسلی با مهارت های متنوع و تفکر انتقادی، بهره گیری از روش های فعال و دانش آموزمحور نظیر کلاس معکوس، یادگیری مبتنی بر پروژه، یادگیری تلفیقی و بازی وارسازی، به عنوان جایگزینی کارآمد برای روش های سنتی مورد توجه قرار گرفته اند. پژوهش های متعدد داخلی و بین المللی حاکی از آن است که این روش ها موجب افزایش عمق یادگیری، ارتقای انگیزش تحصیلی، بهبود مشارکت فعال دانش آموزان، رشد مهارت های حل مسئله و تقویت مهارت های اجتماعی می شوند. در این مقاله با مرور پیشینه نظری و مطالعات تجربی، تاثیر این روش ها تحلیل و تبیین گردیده است. پژوهش حاضر به روش کتابخانه ای و به شیوه ی توصیفی-تحلیلیو با استناد از مجلات و مقلات معتبر و مرتبط با این پژوهش نگاشته شده است. نتایج نشان می دهد که روش های نوین تدریس، در صورت اجرای صحیح و با در نظر گرفتن نیازهای یادگیرندگان، می توانند نقش موثری در بهبود کیفیت آموزشی و ارتقای عملکرد تحصیلی ایفا کنند. بنابراین، بازنگری در شیوه های آموزشی سنتی و حرکت به سوی رویکردهای نوین، گامی ضروری در جهت توسعه نظام های آموزشی کارآمد در عصر حاضر به شمار می رود.

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، یادگیری فعال ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان