تاثیر استفاده از تکنیک های برنامه ریزی عصبی-کلامی (NLP) در ارتباط معلم-دانش آموز بر پیشرفت تحصیلی

این پژوهش به بررسی تاثیر تکنیک های برنامه ریزی عصبی-کلامی (NLP) بر ارتباط معلم-دانش آموز و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. عصر حاضر، نیاز به مهارت های ارتباطی موثر در آموزش را بیش از پیش نمایان کرده است. استفاده از تکنیک های عصبی-کلامی می تواند به معلمان کمک کند تا با ایجاد ارتباطی مثبت و موثر با دانش آموزان، انگیزه و اشتیاق یادگیری را در آن ها افزایش دهند. به همین منظور، در این مطالعه تاثیرات چندین تکنیک عصبی-کلامی از جمله هم زبانی، الگوبرداری و تکنیک های رویارویی با مقاومت را مورد بررسی قرار دادیم. برای این تحقیق، گروهی از معلمان و دانش آموزان دبیرستانی در یک منطقه آموزشی انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسش نامه ها و مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که معلمان با استفاده از تکنیک های عصبی-کلامی می توانند روابط بهتری با دانش آموزان برقرار کنند، که در نهایت منجر به بهبود عملکرد تحصیلی آن ها می شود. همچنین، این تحقیق نشان داد که دانش آموزانی که تحت تاثیر این تکنیک ها قرار گرفتند، از احساس راحتی و اعتماد به نفس بیشتری در یادگیری برخوردار شدند. در انتها، نتایج نشان می دهد که به کارگیری تکنیک های عصبی-کلامی در فرآیند آموزشی می تواند به عنوان یک ابزار موثر در جهت بهبود کیفیت آموزش و افزایش یادگیری دانش آموزان مطرح شود. لذا، پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی برای معلمان در زمینه تکنیک های عصبی-کلامی برگزار شود تا آن ها بتوانند به طور موثرتری به دانش آموزان کمک کنند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی عصبی-کلامی ، ارتباط معلم-دانش آموز ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش یادگیری ، تکنیک های آموزشی