چگونگی تعامل هوش مصنوعی و معلمان در ارتقا تفکر انتقادی دانش آموزان

در دهه های اخیر، با گسترش فناوری های هوش مصنوعی در حوزه آموزش، فرصت های جدیدی برای بهبود فرآیندهای یاددهی–یادگیری فراهم شده است. یکی از مهم ترین اهداف نظام های آموزشی قرن بیست ویکم، تقویت مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان است؛ مهارتی که توانایی تحلیل، ارزیابی، استدلال و تصمیم گیری آگاهانه را در مواجهه با اطلاعات گوناگون افزایش می دهد. این مقاله مروری با هدف بررسی تعامل میان معلمان و فناوری های هوش مصنوعی در ارتقای تفکر انتقادی دانش آموزان تدوین شده است. در این راستا، نقش فناوری های هوشمند در طراحی محتواهای شخصی سازی شده، ایجاد موقعیت های چالش برانگیز شناختی، و فراهم کردن بازخوردهای دقیق مورد تحلیل قرار گرفته است. همچنین تاکید شده که علی رغم ظرفیت های گسترده فناوری، معلمان همچنان نقش محوری در هدایت تفکر، ایجاد تعاملات انسانی، درک زمینه های فرهنگی و اجتماعی، و پرورش ارزش های اخلاقی ایفا می کنند.در این مقاله، یافته های پژوهش های نظری و تجربی مرتبط با کاربرد هوش مصنوعی در آموزش مورد بررسی قرار گرفته اند و چارچوبی برای هم افزایی انسان و ماشین در مسیر پرورش ذهن های منتقد ارائه شده است. از جمله چالش های مهم این مسیر، می توان به نیاز به آموزش معلمان، خطرات وابستگی بیش از حد به الگوریتم ها، مسائل اخلاقی مرتبط با داده های یادگیرنده و تبعیض الگوریتمی اشاره کرد. در نهایت، نتیجه گیری بر اهمیت طراحی رویکردهای ترکیبی و انعطاف پذیر تاکید دارد که بتواند هم از مزایای هوش مصنوعی بهره مند شود و هم اصالت تعاملات انسانی در آموزش را حفظ کند.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، هوش مصنوعی در آموزش ، نقش معلم ، تعامل انسان و ماشین ، یادگیری شخصی سازی شده ، آموزش نوین ، تحلیل الگوریتمی ، اخلاق آموزشی