نقش برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر در ارتقاء یادگیری دانش آموزمحور در مدارس

رویکرد دانش آموزمحور، پارادایم آموزشی نوین است که بر نقش فعال فراگیر در فرآیند یادگیری، پرورش استقلال، و توسعه مهارت های تفکر انتقادی و حل مسئله تاکید دارد. موفقیت در پیاده سازی موثر این رویکرد در مدارس، مستلزم همسویی تمامی عناصر نظام آموزشی از جمله برنامه درسی است. برنامه های درسی سنتی که غالبا بر محتوای ثابت، ترتیب مشخص و زمان بندی سفت و سخت تمرکز دارند، می توانند مانعی جدی برای تحقق یادگیری دانش آموزمحور باشند. در مقابل، برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر، با فراهم آوردن امکان انطباق محتوا، فرآیندها، منابع و ارزیابی با نیازها، علایق و سبک های یادگیری متنوع فراگیران، نقش حیاتی در ارتقاء یادگیری دانش آموزمحور ایفا می کند. این مقاله مروری به بررسی نقش محوری برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر در تسهیل و تقویت اصول کلیدی رویکرد دانش آموزمحور در مدارس می پردازد. با اتکا به منابع موجود، چگونگی فراهم آوردن فرصت برای به کارگیری شیوه های تدریس فعال و نوآورانه، پاسخگویی به تفاوت های فردی، ارائه حق انتخاب به دانش آموزان، و تسهیل ارزیابی معتبر از طریق برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر مورد تحلیل قرار. هدف، تبیین ضرورت گذار از برنامه های درسی سفت و سخت به سوی مدل های انعطاف پذیرتر است تا مدارس بتوانند به طور موثرتری به اهداف یادگیری دانش آموزمحور دست یابند و فراگیرانی توانمند و متناسب با نیازهای عصر حاضر تربیت کنند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی انعطاف پذیر ، یادگیری دانش آموزمحور ، مدارس ، ارتقاء یادگیری ، رویکرد دانش آموزمحور