تاملی بر نقش وابستگی به اینترنت و فضای مجازی و تاثیر گذاری آن بر برقرار روابط اجتماعی در دانش آموزان

وابستگی دانش آموزان به اینترنت و فضای مجازی به یکی از موضوعات مهم در حوزه روان شناسی اجتماعی و تعلیم و تربیت تبدیل شده است. این پدیده با تغییر شیوه های ارتباطی، هم فرصت ها و هم تهدیدهایی برای روابط اجتماعی دانش آموزان ایجاد کرده است. از یک سو، دسترسی آسان به شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها امکان برقراری ارتباط گسترده و سریع را فراهم آورده و مرزهای جغرافیایی را در نوردیده است. از سوی دیگر، این فناوری ها با تغییر الگوهای تعامل، تاثیرات عمیقی بر کیفیت روابط بین فردی گذاشته اند.پژوهش ها نشان می دهد استفاده مفرط از فضای مجازی می تواند به کاهش مهارت های ارتباط حضوری، ضعف در درک نشانه های غیرکلامی و محدود شدن دایره روابط عمیق منجر شود. همچنین، این وابستگی در برخی موارد به کاهش مشارکت در فعالیت های گروهی واقعی و افت کیفیت تعاملات اجتماعی انجامیده است.نکته حائز اهمیت آن است که این تاثیرات در سنین نوجوانی که دوره شکل گیری هویت و مهارت های اجتماعی است، می تواند پیامدهای بلندمدت تری داشته باشد. با این حال، نمی توان نقش مثبت این فناوری ها در تسهیل یادگیری مشارکتی و ایجاد فرصت های جدید برای خودابرازی را نادیده گرفت.این مقاله با رویکردی تحلیلی به بررسی ابعاد مختلف این مسئله می پردازد و بر ضرورت مدیریت آگاهانه استفاده از فضای مجازی تاکید می کند. یافته ها حاکی از آن است که آموزش سواد رسانه ای و ایجاد تعادل بین ارتباطات مجازی و واقعی می تواند به بهره برداری سازنده از این فناوری ها بینجامد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، فضای مجازی ، روابط اجتماعی ، دانش آموزان