بررسی رابطه سلامت روانی و خودکنترلی در نظام تعلیم و تربیت

مهم ترین عامل بازدارنده از ارتکاب اعمال غیر اخلاقی مربیان و معلمان و به تبع آن رسیدن به سلامت روانی، خویشتن داری است؛ اما نکته لازم در این مورد، راه کارهای رسیدن به درجه ای است که فاعل ناپرهیزکار را برای خود کنترلی یاری رساند تا مسیر سالمی را طی کند. این پژوهش با شیوه داده پردازی کتابخانه ای و بر پایه آیات و روایات نورانی، به توصیف و تحلیل عمده ترین راه کارهای مهار خود جهت تربیت متربیانی خوب پرداخته و به این نتیجه رسیده که خود کنترلی از موثرترین و کم هزینه ترین راه های سلامت روانی در راستای تعلیم و تربیت است.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، خودکنترلی ، تعلیم و تربیت