بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر روابط بین فردی دانش آموزان متوسطه

در دنیای پرشتاب و متحول امروز، مهارت های ارتباطی به عنوان یکی از بنیادی ترین و حیاتی ترین مولفه های زندگی اجتماعی و فردی انسان شناخته می شوند. ارتباط موثر با دیگران، نه تنها کیفیت تعاملات اجتماعی را ارتقا می بخشد، بلکه نقش تعیین کننده ای در رشد عاطفی، ذهنی و شخصیتی افراد دارد. در این میان، دانش آموزان دوره متوسطه به عنوان نسلی که در مرحله ای حساس از رشد روانی و اجتماعی قرار دارند، بیش از دیگران نیازمند تقویت و آموزش مهارت هایی هستند که آن ها را در مسیر برقراری روابط سالم، موثر و هدفمند با دیگران یاری کند. دوران متوسطه یکی از تاثیرگذارترین مقاطع تحصیلی در شکل گیری شخصیت نوجوانان به شمار می رود. در این دوره، افراد با چالش های متعددی از جمله تغییرات جسمی، روانی، اجتماعی و تحصیلی مواجه می شوند. یکی از مهم ترین نیازهای نوجوانان در این مرحله، توانایی برقراری ارتباط سازنده با اطرافیان است؛ مهارتی که می تواند موجب کاهش تعارضات، افزایش همدلی، تقویت حس تعلق اجتماعی، و بهبود روابط بین فردی شود. با توجه به تغییرات فرهنگی، اجتماعی و فناوری که سبک زندگی نسل جدید را دگرگون ساخته، عدم وجود یا ضعف در مهارت های ارتباطی می تواند زمینه ساز بروز مشکلات رفتاری، انزوا، افسردگی، اضطراب اجتماعی و افت تحصیلی گردد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر روابط بین فردی دانش آموزان متوسطه شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که مهارت های ارتباطی اکتسابی هستند و می توان از طریق آموزش های هدفمند، اثربخش و ساختارمند، آن ها را در دانش آموزان پرورش داد. آموزش این مهارت ها شامل مولفه هایی نظیر گوش دادن فعال، همدلی، ابراز وجود، کنترل خشم، حل مسئله، و برقراری ارتباط غیرکلامی موثر می باشد که همگی به بهبود کیفیت تعاملات اجتماعی دانش آموزان کمک می کنند.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، روابط ، بین فردی ، دانش آموزان ، آموزش