مروری بر ابزارهای معتبر خودارزیابی در آموزش رسمی و غیررسمی

ابزارهای خودارزیابی در آموزش رسمی و غیررسمی به عنوان یکی از موثرترین روش ها برای ارتقاء کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های دانش آموزان و دانشجویان شناخته شده اند. این ابزارها به افراد کمک می کنند تا توانایی های خود را ارزیابی کنند و از طریق بازخوردهای دریافت شده، نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند. در آموزش رسمی، این ابزارها معمولا در قالب آزمون ها، مقیاس ها و پرسشنامه ها استفاده می شوند و به دانش آموزان کمک می کنند تا به طور دقیق تری به ارزیابی عملکرد خود بپردازند. در آموزش غیررسمی نیز، ابزارهای خودارزیابی ممکن است به شکل فعالیت های پروژه ای، بازخوردهای هم تایان، یا استفاده از اپلیکیشن های آموزشی و نرم افزارهای دیجیتال پیاده سازی شوند. این ابزارها در نهایت می توانند موجب بهبود فرآیند یادگیری، افزایش انگیزه و تقویت مسئولیت پذیری فردی شوند.با این حال، استفاده از ابزارهای خودارزیابی در آموزش نیازمند توجه به اعتبار و روایی این ابزارها است تا بتوانند نتایج دقیقی ارائه دهند و بهبود عملکرد را تسهیل کنند. در این راستا، ابزارهای معتبر خودارزیابی باید توانایی اندازه گیری مولفه های مختلف یادگیری، از جمله دانش، مهارت های حل مسئله، و مهارت های اجتماعی را داشته باشند. در نتیجه، طراحی و استفاده از این ابزارها در شرایط آموزشی مختلف باید با دقت انجام گیرد تا اطمینان حاصل شود که بازخوردها به درستی منعطف و موثر بوده و برای دانش آموزان یا دانشجویان مفید واقع شوند. ابزارهای معتبر خودارزیابی می توانند به عنوان پایه ای برای طراحی آموزش های فردی و ایجاد محیط های یادگیری تعاملی و خودمدیریتی در نظر گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

ابزار خودارزیابی ، آموزش رسمی و غیر رسمی