اهمیت شاعر برجسته ادبیات فارسی(شفیعی کدکنی) و اشعار و صنایع ادبی او در کاربرد آرایه های ادبی
محل انتشار: اولین همایش بین المللی آموزش و پرورش با رویکرد مدارس هوشمند، معلمان خلاق و دانش آموزان متفکر در افق ۱۴۰۴
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONEF01_2402
تاریخ نمایه سازی: 2 اردیبهشت 1404
چکیده مقاله:
شفیعی کدکنی معتقد است که مطالعه درباره فرم با مطالعه تاریخی و اجتماعی ادبیات و هنرها، تضادی ندارد و حتی مقدمه واجبی بر این مطالعات است. وی همچنین درباره ستیزه گری علیه فرمالیسم می نویسد: امروز مجلات و روزنامه ها، در نقدهایی که بر شعرها می نویسند، کلمه فرمالیسم و فرمالیست را به عنوان یک دشنام به کار می برند. این از بقایای فرهنگی ژدانف زده عصر استالین است . امروز فرمالیسم حتی در داخل شوروی هم گویا دیگر دشنام نیست. ایخن باوم در یکی از نخستین پژوهش هایش چنین نوشت:ما را فرمالیست می خوانند، اما شاید درست تر بود اگر به جای فرمالیسم از ریخت شناسی استفاده میکردند. تکیه بر اهمیت موضوع، این پژوهش بر آن است با استفاده از منابع مطالعاتی و بهره گیری از روش توصیفی – تحلیلی به بررسی جایگاه موسیقی درونی و تکرار در اشعار شفیعی کدکنی بپردازد. در این پژوهش با هدف شناخت جایگاه تکرار در موسیقی درونی شعر این شاعر، به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی اشعار وی پرداخته و به این نتیجه رسیده ایم که در رویکرد فرمالیستی شفیعی کدکنی، تکرار اهمیت فراوانی دارد و مهمترین عنصر تکرار شونده در شعر وی، تکرار واگ و سپس تکرار کلمات است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
صدیقه حافظی بیرگانی
کارشناسی ارشد محض ادبیات فارسی، دانشگاه آزاداسلامی واحد شوشتر