ارزیابی اثرات کاربرد یادگیری عمیق در طراحی برنامه درسی بر مهارت های تفکر دانش آموزان

در عصر حاضر، نظام های آموزشی با چالش هایی نظیر سطحی نگری در یادگیری و ضعف در پرورش تفکر عمیق و انتقادی مواجه اند. در این میان، بهره گیری از رویکردهای نوین مانند یادگیری عمیق (Deep Learning) در طراحی برنامه های درسی، فرصتی ارزشمند برای تحول در فرآیند یاددهی-یادگیری فراهم کرده است. هدف این پژوهش، ارزیابی اثرات کاربرد یادگیری عمیق در طراحی برنامه درسی بر مهارت های تفکر دانش آموزان، به ویژه تفکر انتقادی، تحلیلی و مفهومی است.روش تحقیق به کاررفته در این مطالعه، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری، دانش آموزان پایه نهم در یکی از مدارس متوسطه شهر تهران بودند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش، برنامه درسی با بهره گیری از رویکرد یادگیری عمیق طراحی و اجرا گردید، در حالی که گروه کنترل از برنامه درسی سنتی استفاده کردند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد تفکر انتقادی و آزمون های مفهومی بود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در شاخص های تفکر انتقادی، تحلیل مفهومی و استدلال استنتاجی به طور معناداری پیشرفت داشتند. این نتایج بیانگر اثربخشی کاربرد یادگیری عمیق در برنامه ریزی درسی و نقش آن در توسعه مهارت های شناختی سطح بالا در دانش آموزان است. در نتیجه، پیشنهاد می شود که سیاست گذاران و طراحان آموزشی، از یادگیری عمیق به عنوان چارچوبی نوین برای ارتقاء کیفیت یادگیری و پرورش تفکر در نظام آموزشی بهره برداری نمایند.

کلیدواژه ها:

یادگیری عمیق ، طراحی برنامه درسی ، تفکر انتقادی ، تفکر مفهومی ، مهارت های شناختی ، آموزش نوین ، توسعه یادگیری