بررسی تاثیرگذاری درس ادبیات فارسی در وحدت دانش آموزان در مدارس دو زبانه (مورد مطالعه: مدارس دوره متوسطه اول و دوم شهرستان شوط)

تنوع قومی در ایران که تنوع زبانی را در پی دارد، از نخستین سال تحصیل در مدرسه، آموزش را تحت تاثیر قرار می دهد و لازم است در برنامه ریزی های آموزشی موردتوجه قرار گیرد. در چنین صورتی، ضعف تسلط بر زبان فارسی در پیشرفت تحصیلی کودکان دوزبانه اختلال ایجاد نمی کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیرگذاری درس ادبیات فارسی در وحدت دانش آموزان در مدارس دو زبانه می باشد. زبان و وحدت ، دو جزء جدایی ناپذیر در تشکیل زیرساخت های جوامع بشری در عرصه روابط فردی و اجتماعی است این زبان چه در آن روزگارانی که مردم ایران زمین بدان سخن می گفتند و اعلامیه ها و منشورها و فرمان های خویش را بر پیشانی صخره ها و ستون ها حک می کردند و چه آن زمان که فردوسی بزرگ، حماسه سترگ خود را با آن می سرود تا ریشه ها و علایق ملی و فرهنگی را با آن نیرو بخشد و خودشناسی و خودباوری را به دانش آموزان نشان دهد، چه هنگامی که مولوی، آفریننده بزرگ ادب عرفانی ایران و جهان آثار خود را با آن سرود، تا اصالت دینی و عرفانی را به مردم بیاموزد و چه هنگامی که سعدی و حافظ شیراز ماندگارترین آثار ادبی خود را با آن نوشتند، همیشه و همواره نقش اصلی و ویژه ای در پایداری و حیات قوم ایرانی و وحدت ملی بازی کرده و می کند. زبان فارسی، زبان ملی و رسمی کشور ایران است و تمامی آموزش های رسمی در مدارس به زبان فارسی انجام می شود، اما یکی از ویژگی های کشور، تنوع قومی و حضور زبان ها و گویش های متعدد محلی است که گستره آن جمعیت زیادی از دانش آموزان را دربرمی گیرد. کودکان ایرانی در سن شش سالگی و هنگام ورود به مدرسه وضعیت زبانی یکسانی ندارند و تسلط آنان به زبان فارسی به یک میزان نیست. تحقیقات نشان می دهد در مواردی که آموزش صحیح با برنامه ریزی مناسب منطقه اجرا نشود، گویش ها و زبان ها در روند یادگیری کودکان هنگام ورود به مدرسه در سال اول ابتدایی اختلال ایجاد می کنند و دامنه آن به سال های بعد نیز تسری می یابد. در این مقاله که بر اساس روش کتابخانه ای صورت گرفته و در آخر به نتیجه گیری تاثیر زبان فارسی در وحدت و همبستگی و هویت ملی دانش آموزان اشاره می کنیم.

کلیدواژه ها:

زبان فارسی ، وحدت ، وحدت