همکاری خانه و مدرسه برای پیشرفت تحصیلی دانش اموزان کوشا

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی میباشد. رابطه خانه و مدرسه تعاملی دوطرفه است. هر دو نهاد تربیتی باید به نقش خود عمل کنند تا تعلیم و تربیت ثمر بخش شوند. وجود معلمان با صلاحیت در مدارس خلاء وجود پدر و مادر را پر نمی کند و وجود والدین توانا وقابل نیز نمی تواند جای مدرسه را بگیرد. همکاری و هماهنگی این دو نهاد مهم در یک برنامه واحد و منسجم می تواند ثمربخش باشد. شکل گیری شخصیت و چگونگی رشد روانی کودکان بیش از همه در گرو عملکرد خانه و مدرسه است . این دو نهاد اجتماعی است که بزرگترین مسئولیت را در رشد و تکامل شخصیت کودکان برعهد دارند وقتی که رفتار معلمان و اولیای مدرسه و نیز رفتار پدر و مادر و اولیای خانواده با موازین تعلیم و تربیت و روانشناسی کودک و رشد او مطابقت نداشته باشد سلامت روانی و اجتماعی کودکان به مخاطره می افتد. پس در پرتو همدلی و همسویی این دونهاد مهم آموزشی و تربیتی یعنی خانه و مدرسه، بسیاری از مشکلات و تنگناهای نظام تعلیم وتربیت حل خواهد شد.نهاد خانواده و آموزش و پرورش باید دائما با یکدیگر ارتباط داشته باشند تا بتوانند مشکلات و مسائل دانش آموزان را با همکاری یکدیگر برطرف سازند تا زمینه پیشرفت تحصیلی هر چه بیشتر دانش آموزان را فراهم سازند . به طور کلی میزان پیشرفت یا افت تحصیلی بیانگر کارایی یا عدم کارایی نظام آموزش و پرورش است . کنیم باید زمینه را برای پیشرفت هرچه بنابراین برای این که میزان کارایی نظام آموزش و پرورش را هر چه بیشتر کنیم باید زمینه بیشتر دانش آموزان فراهم آوریم که یکی از عواملی که بیشترین تاثیر را در ایجاد زمینه های مساعد دارد نهاد خانواده است که این نهاد با ایجاد محیط آرام و توجه و نظارت کافی بر فرزندان و تامین دانش آموزان از لحاظ اقتصادی و اجتماعی زمینه را برای پیشرفت تحصیلی هر چه بیشتر آنها فراهم سازند. در نهایت، تعامل موثر بین خانواده و مدرسه می تواند به عنوان یک جاده دوسویه، به بهبود کیفیت آموزش و پرورش و رشد سالم کودکان کا کند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، روش ها ، مشارکت والدین ، پیشرفت دانش آموزان.