بررسی راهکارهای سلامت روانی و شکل گیری شخصیت کودکان در مدارس

سلامت روانی و شکل گیری شخصیت کودکان از مهم ترین حوزه های مورد توجه در مطالعات تربیتی و روان شناسی رشد است. فرزندپروری، به عنوان فرآیندی پیچیده شامل شیوه ها و استراتژی های تربیتی والدین، نقش بسزایی در تعیین الگوهای رفتاری، اجتماعی و عاطفی کودکان ایفا می کند. در این مقاله مروری، شواهد پژوهشی موجود در خصوص تاثیر شیوه های فرزندپروری (مانند سبک های اقتدارگرایانه، استبدادی، سهل گیرانه و بی اعتنا) بر جنبه های مختلف شخصیت کودکان مورد بررسی قرار می گیرد. ابتدا مفاهیم پایه ای مرتبط با شخصیت و فرزندپروری تشریح می شود؛ سپس نظریه های روان شناختی و مدل های توضیح دهنده رابطه والدین با شخصیت کودک تحلیل می گردد. علاوه بر این، نتایج مطالعات تجربی و موردی ارائه شده در این حوزه، از دیدگاه های متنوع، مورد بررسی قرار می گیرند. شواهد نشان می دهد که شیوه فرزندپروری مقتدرانه که ترکیبی از محبت، حمایت عاطفی و انضباط منطقی است، بیشترین تاثیر مثبت را بر رشد شخصیت، اعتماد به نفس و مهارت های اجتماعی کودکان دارد؛ در حالی که شیوه های استبدادی یا بی اعتنا ممکن است منجر به مشکلات رفتاری، کاهش خودپنداره و اختلال در تعاملات اجتماعی شوند. این مقاله در نهایت به بررسی چالش ها و محدودیت های پژوهش های موجود و ارائه پیشنهاداتی برای مطالعات آینده در زمینه بهبود روش های فرزندپروری می پردازد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، شخصیت کودکان ، سبک های تربیتی ، حمایت عاطفی