بررسی تاثیرات آموزش مهارت های زندگی بر ارتقاء سازگاری اجتماعی دانش آموزان

در دنیای پرتحول و پیچیده امروز، کودکان و نوجوانان بیش از هر زمان دیگری نیازمند کسب مهارت هایی هستند که آن ها را برای زندگی فردی و اجتماعی موفق آماده سازد. آموزش مهارت های زندگی به عنوان یکی از موثرترین راهکارها برای پرورش توانایی های روانی، اجتماعی، شناختی و رفتاری، نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت و هویت اجتماعی دانش آموزان ایفا می کند. مهارت های زندگی شامل مجموعه ای از توانایی ها هستند که به فرد کمک می کنند تا با چالش های روزمره زندگی به شیوه ای موثر و سازگارانه مواجه شود و در روابط بین فردی، تصمیم گیری، مدیریت احساسات، حل مسئله، تفکر خلاق و انتقادی، و خودآگاهی عملکرد موفق تری داشته باشد. در سال های اخیر، پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت بر اهمیت آموزش مهارت های زندگی در مدارس تاکید زیادی داشته اند، چرا که مدرسه به عنوان دومین نهاد تربیتی پس از خانواده، نقش محوری در شکل گیری رفتارهای اجتماعی دانش آموزان دارد. سازگاری اجتماعی به معنای توانایی فرد در برقراری ارتباط موثر، تعامل مثبت با دیگران، احترام به قوانین و هنجارهای اجتماعی، و مدیریت رفتارهای خود در چارچوب های اجتماعی است. افرادی که از سطح بالایی از سازگاری اجتماعی برخوردارند، معمولا اعتماد به نفس بیشتری دارند، در گروه های اجتماعی پذیرفته تر هستند و کمتر در معرض آسیب های روانی، رفتاری و اجتماعی قرار می گیرند. از سوی دیگر، عدم برخورداری از این توانایی ها می تواند به بروز مشکلاتی نظیر پرخاشگری، انزواطلبی، اضطراب اجتماعی و کاهش انگیزه تحصیلی بینجامد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر ارتقاء سازگاری اجتماعی دانش آموزان شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که آموزش مهارت های زندگی به طور مستقیم بر ارتقاء سازگاری اجتماعی دانش آموزان تاثیر می گذارد، چرا که این مهارت ها به دانش آموزان کمک می کند تا به طور موثرتر با چالش های اجتماعی، عاطفی و تحصیلی خود مواجه شوند و روابط مثبت تری با دیگران برقرار کنند.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، سازگاری ، اجتماعی ، دانش آموزان ، آموزش