نقش بازی در یادگیری دانش آموزان ابتدایی

بازی یکی از اساسی ترین و طبیعی ترین فعالیت های دوران کودکی است که نقش مهمی در فرآیند رشد و یادگیری کودکان ایفا می کند. این مقاله با هدف بررسی نقش بازی در یادگیری دانش آموزان ابتدایی نگاشته شده است و به شیوه ای تحلیلی-توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل مقالات علمی انجام شده است. در این پژوهش تلاش شده است تا با طبقه بندی انواع بازی ها، تاثیر آن ها بر جنبه های مختلف یادگیری از جمله رشد شناختی، اجتماعی، عاطفی و جسمانی بررسی شود. یافته ها نشان می دهد که بازی، به ویژه زمانی که به صورت هدفمند در آموزش تلفیق شود، می تواند انگیزه یادگیری را در دانش آموزان تقویت کرده، خلاقیت آن ها را پرورش داده و موجب افزایش مشارکت در فرآیند یاددهی-یادگیری گردد. همچنین، بازی های آموزشی نقش موثری در آموزش مفاهیم درسی، بهبود مهارت های حل مسئله، توسعه مهارت های ارتباطی و ارتقای مهارت های حرکتی ایفا می کنند. در پایان، راهکارهایی برای ادغام بازی در نظام آموزشی رسمی ارائه شده است که می تواند به بهبود کیفیت آموزش در مقطع ابتدایی منجر شود.

کلیدواژه ها:

بازی ، یادگیری فعال ، دانش آموزان ، رشد شناختی ، آموزش بازی محور ، مهارت های اجتماعی