بررسی و ارزیابی انواع کدهای مشکوک در فرآیند بازآرایی کد برنامه نرم افزاری

کدهای مشکوک مشخصه ­های رایج برنامه نویسی هستند که ممکن است نشان دهنده وجود مشکل در برنامه باشند. شناسایی و حذف کدهای مشکوک یکی از عوامل کلیدی در توسعه نرم افزار است؛ زیرا می تواند کیفیت کد برنامه را بهبود بخشد و نگهداری و گسترش آن را در طول زمان تسهیل نماید. پدافند غیرعامل در نرم افزار به مجموعه اقداماتی اشاره دارد که برای افزایش امنیت و کاهش آسیب پذیری نرم افزار در مقابل تهدیدات، انجام می شود. این اقدامات شامل طراحی امن، استفاده از الگوهای معماری مناسب و پرهیز از پیچیدگی های غیرضروری در کد نرم افزار است. بدیهی است که یکی از روش های موثر در افزایش کیفیت نرم افزار، بازآرایی کد است که رابطه مستقیمی با شناسایی و ترمیم کدهای مشکوک دارد. تاکنون تحقیقات زیادی در حوزه شناسایی و برطرف کردن کدهای مشکوک سامانه های نرم افزاری انجام گرفته است. لیکن، از میان آنها چهار نوع کد مشکوک شامل؛ متد طولانی، ویژگی حسادت، کلاس بزرگ و کلاس داده بیشترین توجه محققین را به خود جلب کرده است. در این مقاله، ۵۸ کد مشکوک که در کد منبع نرم افزار یافت می شوند، بررسی شده و در هشت دسته بندی در قالب یک آرایه شناسی جدید ارائه می شوند. این مقاله به توسعه دهندگان و تیم های توسعه نرم افزار کمک می کند تا با شناسایی و رفع کدهای مشکوک، نرم افزارهای باکیفیت بالاتر و بهینه تر را ارایه نمایند.

کلیدواژه ها:

کد مشکوک ، بهبود کیفیت نرم افزار ، مهندسی نرم افزار ، توسعه نرم افزار ، کد نرم افزار