شناسایی مولفه های موثر در طراحی محیط آموزش مجازی دوره تربیت تدوینگری متون درسی مبتنی بر تجربه زیسته اساتید کارآموز

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و استخراج مولفه های موثر در طراحی محیط آموزش مجازی دوره تربیت تدوینگری متون درسی مبتنی بر تحلیل تجربیات زیسته اساتیدکارآموز در حوزه های علمیه خواهران انجام شد. این مطالعه کیفی به روش تحقیق پدیدارشناختی توصیفی و طی مصاحبه عمیق نیمهساختاریافته با ۳۰ نفر از اساتید شرکت کننده در دوره تدوینگری متون با دو  گروه کانونی صورت گرفته است. نمونه گیری از مصاحبهشوندگان با استفاده از اصل اشباع نظری به صورت هدفمند انجام گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از تحلیل مضمون کدهای این تجربه زیسته در قالب ۴۰۰ مضمون پایه و سپس تقلیل آن به ۲۰ مضمون سازماندهنده به دست آمد. از میان این تجارب زیسته، چهار مضمون فراگیر «حس حضور و ارتباط در دوره»، «راهبردهای آموزشیمهارتی»، «پایش عملکردی کارآموزان» و «فرصت های معطوف به اساتید کارآموز» تفسیر شد. در این تجربه زیسته، «حس حضور و ارتباط در دوره» دارای فراوانی بیشتری بود که حاکی از بیشترین تاثیر این مولفه بر موارد دیگر است. از مهمترین یافته های این مطالعه در رابطه با تجربه زیسته اساتید کارآموز ارتباط با مدرسان دوره، ارتباط سازنده، غلبه نوعی توجه و  تعامل محترمانه و اخلاقمداری مسئولانه و شکلگیری چالش هایی نسبت به مهارت فراگیران، کلاسداری و مشارکت دادن فعال فراگیران و در نهایت احساس حضور فراگیران در یک کلاس درس واقعی بود که در تجربیات کنشگران بر آنها تاکید شده است. در نتیجه با مهندسی معکوس و مطالعه و دقت در تجربیات زیسته فراگیران موفق، می توان گفت جهت تدوین الگوی طراحی آموزشی مجازی اثربخش، فراهم کردن فرصتهای تعامل و ارتباط سازنده استاد و دانشجو مهم ترین راهکار است.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، تجربه زیسته ، حس حضور ، تعامل استادفراگیر ، دوره آموزشی موثر ، تدوینگری متون درسی ، تحلیل کیفی