رابطه بین اضطراب امتحان و راهبردهای مقابله ای در دانش آموزان مقطع ابتدایی

اضطراب امتحان به عنوان یک چالش روان شناختی رایج، می تواند تاثیرات قابل توجهی بر تجربیات تحصیلی و بهزیستی دانش آموزان در مقطع ابتدایی داشته باشد. با این حال، میزان تاثیر منفی این اضطراب صرفا به شدت آن بستگی ندارد، بلکه به چگونگی مواجهه و مقابله دانش آموز با آن نیز مرتبط است. راهبردهای مقابله ای، به مجموعه تلاش های شناختی و رفتاری اطلاق می شود که فرد برای مدیریت مطالبات درونی یا بیرونی یک موقعیت استرس زا، مانند امتحان، به کار می گیرد. درک رابطه پیچیده بین سطح اضطراب امتحان و نوع راهبردهای مقابله ای که دانش آموزان ابتدایی به کار می برند، برای طراحی مداخلات موثر و هدفمند، امری حیاتی است. هدف این مقاله مروری، بررسی و تحلیل عمیق این رابطه دو سویه در دانش آموزان مقطع ابتدایی است. مقاله ابتدا به مرور مفاهیم اضطراب امتحان و انواع راهبردهای مقابله ای (شامل راهبردهای مسئله مدار، هیجان مدار، و اجتنابی) با تمرکز بر ویژگی های این گروه سنی می پردازد. سپس، با استناد به یافته های پژوهشی، به چگونگی تاثیر سطح اضطراب بر انتخاب راهبرد مقابله ای و متقابلا، نقش راهبردهای مقابله ای مختلف (انطباقی و غیرانطباقی) در تعدیل یا تشدید اضطراب امتحان و پیامدهای آن بر عملکرد تحصیلی و بهزیستی پرداخته می شود. بخش کاربردی مقاله به تفصیل به راهبردهای عملی برای آموزش مهارت های مقابله ای انطباقی به دانش آموزان ابتدایی (مانند آموزش حل مسئله، تکنیک های آرام سازی، بازسازی شناختی مثبت) و همچنین نقش حیاتی معلمان و والدین در الگوسازی و حمایت از به کارگیری این راهبردها اختصاص یافته است. مقاله در نهایت نتیجه می گیرد که توانمندسازی دانش آموزان ابتدایی در استفاده از راهبردهای مقابله ای موثر، یک عامل کلیدی در کاهش اثرات منفی اضطراب امتحان و ارتقای تاب آوری و موفقیت تحصیلی آن ها است.

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، راهبردهای مقابله ای ، دانش آموزان ابتدایی ، مدیریت استرس ، مهارت های مقابله ای انطباقی ، بهزیستی روان شناختی