پیشبینی تقاضای محصول شیر با استفاده از رویکرد آریما (مطالعه موردی: شرکت پگاه خراسان)

تولیدکنندگان با هدف کاهش هزینه و افزایش سودآوری، به پیش بینی تقاضا با روشهای مختلف می پردازند؛ هرچه میزان پیشبینی دقیق تر و به تقاضای واقعی نزدیکتر باشد، باعث کاهش هزینه می گردد. در تحقیق حاضر با استفاده از دادههای سری زمانی تقاضای محصول شیر شرکت لبنیات پگاه خراسان، ابتدا میزان دقت روش فعلی شرکت با استفاده از معیارهای میانگین مجذورات خطا (MSE)، میانگین خطای مطلق (MAE) و ضریب تعیین (R۲) را به ترتیب، ۲۳۱۰۰، ۱۲۵ و ۷۳% محاسبه کرده سپس با استفاده از رویکرد میانگین متحرک خودهمبسته یکپاریچه (ARIMA)، سعی دربهبود دقت پیشبینی تقاضا داشتیم. پس از مدلسازی با استفاده از دادههای تولید و فروش از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۲، بیشترین دقت را مدل ARIMA(۱,۰,۳) داشت که میانگین مجذور خطا ۱۹۰۴۸، میانگین قدرمطلق خطا ۱۱۳ و ضریب تعیین ۸۸ درصد بود. از طرفی برای مقایسه بیشتر، دقت مدل آریما با روش نایو و میانگین متحرک نیز محک زده شد که نتیجه حاکی از برتری روش آریما نسبت به روشهای یاد شده، در پیش بینی تقاضا براساس دادههای سری زمانی تقاضای گذشته است.

کلیدواژه ها:

پیشبینی تقاضا ، زنجیره تامین ، تولید ، میانگین متحرک خودهمبسته یکپارچه (آریما)