بررسی نقش مولفه عدالت محوری در روابط بین مدیریت خدمت محور و سکوت سازمانی (مطالعه موردی: کارمندان بانک مرکزی تهران)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مدیریت خدمت محور و سکوت سازمانی با نقش میانجی عدالت محوری سازمانی کارمندان بانک مرکزی در تهران انجام گرفته است، روش تحقیق توصیفی - همبستگی و جامعه آماری پژوهش حاضر راکلیه کارمندان بانک مرکزی در تهران تعداد ۲۵۵۰ نفر تشکیل داده که از بین آنها ۳۳۵ نفر به روش نمونه گیری طبقه ای صادفی برحسب جنسیت (۲۱۸ نفر مرد و ۱۱۷ نفر زن) به عنوان نمونه انتخاب شده اند، ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد مدیریت خدمت محور تیلور و همکاران (۲۰۰۰)، پرسشنامه استاندارد سکوت سازمانی وان داین (۲۰۰۳) و پرسشنامه استاندارد عدالت محوری سازمانی نیهوف و مورمن (۱۹۹۳) بوده است، روایی ابزار توسط اساتیدراهنما وصاحب نظران موردتایید قرار گرفته وپایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ برای متغیری مدیریت خدمت محور ۹۳۸/۰، سکوت سازمانی ۸۹۴/۰ عدالت محوری سازمانی ۸۹۷/۰ بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل آماری از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن متغیرها، آزمون ضریب همبستگی، جهت رد یا تایید فرضیه ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۵ استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسن نشان داد که در حالت کلی بین مدیریت خدمت محور و سکوت سازمانی با نقش میانجی عدالت محوری سازمانی در کارمندان بانک مرکزی در تهران رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت خدمت محور ، سکوت سازمانی ، عدالت محوری سازمانی ، بانک مرکزی تهران