تحلیل تطبیقی تاثیر آموزش دیجیتال و آموزش سنتی بر رشد شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان

با توجه به تحولات چشمگیر در حوزه آموزش و تکنولوژی های نوین، تاثیر آموزش سنتی و دیجیتال بر رشد شناختی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان موضوعی است که در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران، معلمان و مدیران آموزشی را به خود جلب کرده است. آموزش سنتی با رویکردهای کلاسیک و حضور معلم در مرکز فرآیند یادگیری به عنوان یک رویکرد مهم در آموزش و پرورش، همواره تاثیرات مثبتی در تقویت مهارت های اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای گروهی دانش آموزان داشته است. این شیوه از آموزش به دلیل تمرکز بر تعاملات چهره به چهره، ایجاد انضباط و ارتقاء مهارت های اجتماعی، در بسیاری از زمینه ها، به ویژه در تقویت روابط انسانی و رشد عاطفی دانش آموزان موثر بوده است. آموزش دیجیتال با بهره گیری از فناوری های نوین و ابزارهای دیجیتال، در سال های اخیر جایگاه ویژه ای در فرآیندهای آموزشی پیدا کرده است. استفاده از پلتفرم های آنلاین، ویدئوهای آموزشی، شبیه سازها و سایر ابزارهای چندرسانه ای موجب تسهیل یادگیری و تقویت مهارت های شناختی دانش آموزان، از جمله تفکر انتقادی، حل مسئله و تجزیه و تحلیل شده است. در این مدل، انعطاف پذیری زمان و مکان، خودراهبری در یادگیری و توانایی دسترسی به منابع بی پایان از ویژگی هایی است که موجب جذب و افزایش انگیزه در دانش آموزان می شود. ادغام آموزش سنتی و دیجیتال می تواند به افزایش انگیزه دانش آموزان، تقویت مهارت های تحلیلی و شناختی و بهبود کیفیت یادگیری کمک کند. این رویکرد ترکیبی با ارائه فرصت های یادگیری متنوع و استفاده از فناوری های نوین، امکان دسترسی به منابع مختلف و ایجاد تعاملات گسترده تر بین دانش آموزان و معلمان را فراهم می آورد. همچنین، این تحقیق نشان می دهد که برای موفقیت در اجرای مدل های ترکیبی، توجه به زیرساخت ها، آمادگی معلمان و انگیزه دانش آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

تحلیل آموزش دیجیتال ، آموزش سنتی ، رشد شناختی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان