چطور توانستم مشکل دانش آموز دیرآموز دختر(پایه اول) خود را در زمینه خواندن و نوشتن فارسی بهبود بخشم؟

در این اقدام پژوهی، بنده به شرح تجربیات خود در کمک به دانش آموزی دیرآموز در زمینه خواندن و نوشتن فارسی می پردازم.شناسایی مشکل: اولین قدم شناسایی نوع مشکل دانش آموز است. در این مورد، دانش آموز در درک مفاهیم پایه خواندن و نوشتن فارسی مشکل داشت.ارائه برنامه آموزشی فردی: پس از شناسایی مشکل، معلم برنامه آموزشی فردی را برای دانش آموز طراحی کرد. این برنامه شامل فعالیت هایی بود که بر نقاط قوت و ضعف دانش آموز تمرکز داشت.استفاده از روش های مختلف آموزشی: معلم از روش های مختلف آموزشی مانند بازی، فعالیت های عملی و کار گروهی برای آموزش دانش آموز استفاده کرد.صبر و تشویق: معلم صبور بود و دائما دانش آموز را تشویق می کرد. این امر به ایجاد انگیزه در دانش آموز برای ادامه یادگیری کمک کرد.همکاری با والدین: معلم با والدین دانش آموز همکاری نزدیکی داشت و آنها را از پیشرفت دانش آموز آگاه می کرد.نتیجه گیری:با صبر، حوصله و استفاده از روش های آموزشی مناسب، می توان به دانش آموزان دیرآموز در زمینه خواندن و نوشتن فارسی کمک کرد.نکات اضافی:در اقدام پژوهی به منابع و مطالعات دیگر در مورد آموزش دانش آموزان دیرآموز نیز اشاره شده است.این اقدام پژوهی می تواند برای معلمان، والدین و سایر افرادی که با دانش آموزان دیرآموز کار می کنند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، دختر ، پایه ، اول ، دیرآموز ، خواندن و نوشتن