اثر هورمون پرایمینگ بذر در مزرعه بر ویژگی های کمی و کیفی ارقام ذرت (Zea mays L.) زوال یافته

به منظور بررسی اثر هورمون پرایمینگ بذر در مزرعه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود انجام شد. عوامل آزمایشی شامل هورمون پرایم در سه سطح (صفر، ۱۵۰ میکرومول هورمون جیبرلین و ۱۵۰ میکرومول هورمون سیتوکینین) پیری زودرس در سه سطح (صفر ،۱۰ و ۱۵ روز) و رقم در دو سطح (رقم ۲۶۰ و رقم۷۰۴) بودند. ابتدا بذرها به منظور ایجاد بنیه های متفاوت تحت آزمون پیری زودرس(دمای ۴۰درجه سانتی گراد ورطوبت ۹۰ درصد) قرار گرفتند و سپس توسط غلظت های ۱۵۰میکرومول هورمونهای سیتوکینین و جیبرلین دردمای ۲۵ درجه سانتیگراد تیمار شده و در مزرعه کشت شدند. ویژگی های اندازه گیری شده در مزرعه شامل شاخص سطح برگ، شاخص کلروفیل، محتوای آب نسبی ،عملکرد دانه و بیولوژیک، تعداد ردیف در بلال، تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه و شاخص برداشت بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که تیمار پیری زودرس سبب کاهش درویژگی های اندازه گیری شده و پرایمینگ بذر با هورمونهای سیتوکینین و جیبرلین اثر معنی داری برویژگیهای مورد مطالعه داشت، بطوریکه عملکرد دانه درتیمار با هورمون جیبرلین وسیتوکینین ‍ به ترتیب به (۰۵/۴۹۶۸ کیلوگرم در هکتار)و (۰۳/۴۰۸۲ کیلوگرم در هکتار )رسید که نسبت به سطح شاهد تفاوت معنی داری داشتند نتایج نشان داد که زوال بذرسبب کاهش در ویژگیهای مورد مطالعه شد وپرایمینگ بذرها قبل ازکشت در مزرعه توسط هورمونها بر خصوصیات کمی وکیفی رشد گیاه ذرت تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، ذرت ، هورمون جیبرلین و هورمون سیتوکینین