تاثیر کاربرد بقایای گیاهان لگوم و غیر لگوم به عنوان کود سبز بر رشد و عملکرد سیب زمینی

در کشاورزی پایدار، یکی از راهکارهای موثر جهت بهبود عملکرد سیبزمینی به عنوان چهارمین گیاه ارزشمند در تغذیه بشر، استفاده از گیاهان پوششی در تناوب زراعی است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر کشت سه گونه گیاهان پوششی (شبدر، ماشک و جو) به عنوان کود سبز به صورت خالص و مخلوط بر رشد و عملکرد سیبزمینی در مزرعه پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که سیب زمینی در کلیه مراحل اندازه گیری شامل رشد رویشی (قبل از گل دهی)، تشکیل غده، پرشدن و بلوغ غده از ارتفاع بوته، سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، تعداد ساقه اصلی و محتوای آب نسبی برگ بیشتری در تیمارهای کود سبز در مقایسه با شاهد (بدون گیاه پوششی) برخوردار بود. همچنین با کاربرد گیاهان پوششی بیشترین تعداد غده سیبزمینی حاصل شد. گیاهان پوششی تاثیر مثبتی بر درجهبندی قطری غدهها در مرحله بلوغ نیز داشتند، به طوری که در تیمار ۴۰ درصد شبدر +۴۰ درصد ماشک +۲۰ درصد جو بیشترین غدههای درشت (۲۱۱ عدد در متر مربع) مشاهده شد. همچنین، در این تیمار عملکرد غده حدود ۸ تن در هکتار نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کشت گیاهان پوششی به عنوان کود سبز میتواند راهکاری مناسب برای بهبود صفات رشدی و عملکرد سیبزمینی باشد، به ویژه زمانی که ترکیبی از گونه های لگوم و غیر لگوم مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

اندازه غده ، سیب زمینی ، گیاهان پوششی ، محتوای آب نسبی برگ ، مساحت سطح برگ