مهم ترین دلایل ریشه ای عدم جذابیت حضور مدرسه برای دانش آموزان

محیط مدرسه خانه دوم دانش آموز تلقی می شود. در محیط خانه، دانش آموز با پدر و مادر در تماس مستقیم است. در محیط مدرسه این معلم است که جایگزین والدین می شود. به دلیل تفاوت در نوع و میزان ارتباط والدین و معلمان با دانش آموزان، میزان وابستگی هر کدام از دو گروه والدین و معلمان به دانش آموزان متفاوت است. پدر و مادر در هر شرایطی فرزندان خود را با تمام وجود دوست دارند و به ندرت پیش می آید که به فرزندان خود کم توجهی کنند. این در حالی است که چنین رابطه ای بین معلم و دانش آموز به ندرت صادق است. معلم به میزان کمتری نسبت به والدین با دانش آموز در تماس است. همچنین، تعداد دانش آموزان هر معلم گاه به ۴۰ نفر نیز می رسد. ولی والدین هرگز این تعداد فرزند ندارند. بنابراین با توجه به ویژگی های ذکر شده (نوع روابط، میزان ارتباط مستقیم بر حسب ساعت، و تعداد افراد) تفاوت های قابل توجهی میان ارتباط والدین با فرزند، و معلم با دانش آموز وجود دارد.با این اوصاف، طبیعی به نظر می رسد که معلم نتواند نگاه یکسانی به همه دانش آموزان داشته باشد. از یک طرف، تفاوت هایی اساسی بین دانش آموزان در مولفه های ذهنی، علمی، آموزشی، تربیتی، فرهنگی و ... وجود دارد و از طرف دیگر، معلم نیز ممکن است در بستری خاص و شاید متفاوت با اکثر دانش آموزان رشد یافته باشد. بر این اساس، به نظر می رسد معلم هر میزان هم تلاش کند، ممکن است دچار تبعیض در توجه به دانش آموزان شود. این تبعیض می تواند در سطوح متفاوت خشونت، مصداقی برای «خشونت عاطفی» در نظر گرفته شود. خشونت عاطفی هر آنچه که خودپنداره شایستگی های اجتماعی کودک را به چالش بکشد، تعریف می شود

کلیدواژه ها:

عدم جذابیت حضور در مدرسه ، دانش آموزان ، معلمان ، شایستگی اجتماعی ، آموزش