اثر نگاه چشمی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

در این مطالعه، به بررسی ارتباط میان تماس چشمی معلمان با دانش آموزان و تاثیر آن بر عملکرد تحصیلی پرداخته ام. ارتباط غیرکلامی، به ویژه تماس چشمی، یکی از مهم ترین مولفه های تعامل انسانی در محیط آموزشی به شمار می رود. با مروری بر پژوهش های انجام شده و تحلیل رفتار کلاس درس، نشان داده شده است که تماس چشمی موثر می تواند موجب افزایش توجه، انگیزش و اعتماد به نفس دانش آموزان گردد. همچنین، این نوع ارتباط نقش بسزایی در بهبود درک مطلب و افزایش مشارکت دانش آموزان ایفا می کند. هدف این پژوهش، بررسی عمیق تر این رابطه و ارائه توصیه هایی جهت بهره گیری بهتر از تماس چشمی در فرآیند آموزش است. در سال های اخیر، توجه پژوهشگران آموزش و پرورش به نقش ارتباط غیرکلامی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان افزایش یافته است. تماس چشمی به عنوان یکی از ابزارهای اصلی این ارتباط شناخته می شود. در این مقاله سعی کرده ام با گردآوری و تحلیل شواهد میدانی و پژوهش های علمی، سازوکارهای تاثیر تماس چشمی بر عملکرد دانش آموزان را واکاوی کنم. همچنین، محدودیت ها و چالش های استفاده از این ابزار را نیز مورد توجه قرار داده ام تا راهکارهایی عملی برای معلمان به منظور استفاده موثر از تماس چشمی ارائه شود.

کلیدواژه ها:

فرآیند آموزش ، تماس چشمی ، علمکرد تحصیلی