تبیین رویکردهای بنیادین در نظام آموزشی جهت توسعه کارآفرینی در مدارس

کارآفرینی مبدل به یک امر ضروری برای کشورهای مختلف گردیده است، زیرا این امر نه تنها امکان دستیابی فرد به منابع مالی حاصل از ایده را مهیا می کند، بلکه با حل مشکلات به شیوه ای نوین، موجبات پیشرفت و توسعه یک کشور را زمینه سازی می کند. با توجه به اهمیت کارآفرینی، کشورهای در حال توسعه از جمله ایران در پی ایجاد، گسترش و آموزش کارآفرینی در مدارس جهت شناسایی و هدفمند سازی افراد کارآفرین از کودکی و نوجوانی می باشند. فراهم کردن فرصت کارآفرینی در کشور می تواند آینده ی روشنی در حوزه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی برای کشورمان رقم بزند. با پیش بینی فرصت یادگیری کارآفرینی در طراحی برنامه درسی و آموزش کارآفرینی در مدارس دانش آموزان برای حل مشکلات و مسائل با یکدیگر و به صورت گروهی فعالیت می کنند. آموزش کارآفرینی در مدارس از نظر اجتماعی و اقتصادی به نفع تمام دانش آموزان است. زیرا به کودکان و نوجوانان می آموزد که آزادانه بیندیشند و مهارت ها و استعدادهای نهفته ی خود را بپرورانند. عالوه بر این ایجاد فرصت ها و عدالت اجتماعی را تضمین می کند. همچنین باعث القای اعتماد به نفس به دانش آموزان می شود. لزوما نیازی نیست که مهارت های کارآفرینی توسط معلمان آموزشگاه تدریس شود. بلکه می توانند با سایر سازمان های دیگر در زمینه ی آموزش کارآفرینی در مدارس در ارتباط باشند. آموزش کارآفرینی باعث ایجاد و افزایش فرصت های اقتصادی می شود. در این پژوهش به تبیین رویکردهای بنیادین در نظام آموزشی جهت توسعه کارآفرینی در مدارس پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، توسعه کارآفرینی ، روحیه کارآفرینی ، دانش آموزان ، معلم ، مدرسه