تاثیر رهبری خدمتگزار، عدالت سازمانی و شادی در کار بر رفتار شهروند سازمانی با توجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی(مورد مطالعه: کارکنان آستان قدس رضوی)

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر رهبری خدمتگزار، عدالت سازمانی و شادی در محیط کار بر رفتار شهروند سازمانی کارکنان آستان قدس رضوی با توجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی می باشد. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی-عملی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری مورد بررسی کلیه کارکنان شاغل در آستان قدس رضوی بود که با توجه به فرمول کوکران نمونه آماری ۳۳۳ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان حجم نمونه تعیین شدند. ابزار اندازه گیری شامل مقیاس رهبری خدمتگزار سبز از بابیکوس و همکاران (۲۰۱۰)؛ مقیاس رفتار شهروندی سازمانی از استامف و همکاران (۲۰۱۳)؛ مقیاس عدالت سازمانی از نیهوف و مورمن (۱۹۹۳)، مقیاس شادی در محیط کار از پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و همکاران (۱۹۸۹) و مقیاس یادگیری سازمانی از گارسیا-مورالس و همکاران (۲۰۰۶) بود. روایی پرسشنامه ها به روش روایی سازه از طریق تحلیل عاملی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نیز از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ و Smart PLS نسخه ۳ بهره گرفته شد. نتایج حاصل حاکی از این است که رهبری خدمتگزار تاثیر مثبت و معنی داری بر رفتار شهروندی سازمانی و یادگیری سازمانی دارد و همچنین، تاثیر مثبت و معنی داری عدالت سازمانی بر رفتار شهروندی سازمانی و یادگیری سازمانی کارکنان تایید شد. علاوه براین، شادی در محیط کار بر رفتار شهروندی سازمانی و یادگیری سازمانی تاثیر مثبت و معنی داری داشت. در نهایت، یادگیری سازمانی در رابطه بین رهبری خدمتگزار، عدالت سازمانی و شادی در محیط کار با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان آستان قدس رضوی نقش میانجی جزئی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

رهبری خدمتگزار ، رفتار شهروندی سازمانی ، عدالت سازمانی ، شادی در محیط کار ، یادگیری سازمانی