بررسی تاثیر یادگیری خودراهبر بر جابکی کارکنان با نقش میانجی حمایت ادراک شده سازمانی در سازمان ثبت اسناد همدان

پژوهش حاضر با موضوع بررسی تاثیر یادگیری خودراهبر بر جایگی کارکنان با نقش میانجی حمایت ادراک شده سازمانی در سازمان ثبت اسناد همدان است. روش این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ روش انجام، همبستگی و روش جمع آوری داده ها کتابخانه ای- میدانی است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد بوده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مناطق چهارگانه سازمان ثبت اسناد همدان است و به تعداد ۲۸۰ نفر می باشد. تعداد پرسشنامه دریافت شده ۲۱۸ عدد است. برای این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای به کمک آزمون فرضیه ها از نرم افزار Spss نسخه ۲۳ و لیزرل با توجه به نرمال بودن داده ها کلموگروف - اسمیرنوف و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داده یادگیری خودراهبر بر جایگی کارکنان تاثیر ندارد. همچنین حمایت ادراک شده سازمانی نقش میانجی گری را در ارتباط بین یادگیری خودراهبر با جایگی کارکنان نداشته است.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودراهبر ، چابکی کارکنان ، حمایت ادراک شده سازمانی ، سازمان ثبت اسناد همدان