بررسی تاثیر سرمایه فکری برریسک ورشکستگی شرکتهای پذیرفته دربورس اوراق بهادار

امروزه دانش به عنوان مهمترین سرمایه، جایگزین سرمایه های مادی به ویژه درمحیط رقابتی وفناوری شده است. بنابراین مفهوم سرمایه فکری کاربردی مهم وگسترده یافته است. سرمایه فکری در مشتریان، فرایندها، اطلاعات، عالمت تجاری، منابع انسانی وسیستمهای سازمان متجلی می شود و نقش فزایندهای درخلق مزیتهای رقابتی پایدار ایفا می کند. این پژوهش به بررسی تاثیر سرمایه فکری برریسک ورشکستگی شرکتهای پذیرفته دربورس اوراق بهادار پرداخته است. به این منظور ابتدا شاخص کارایی سرمایه فکری با استفاده از مدل 'پالیک' و بعد شاخص ریسک ورشکستگی با استفاده از مدلهای زیمسکی و فالمر در جامعه آماری شرکتهای پذیرفته دربورس اوراق بهادار طی سالهای ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰، اندازه گیری شده جهت بررسی سپس تاثیر سرمایه فکری و اجزای آن بر شاخص ریسک ورشکستگی با استفاده از روش های تحلیل رگرسیون (با دخالت متغیرهای کنترلی) و آزمون پیرسون (بدون دخالت متغیرهای کنترلی) استفاده شده است. بطور کلی نتایج کاربردی این پژوهش حاکی از نقش سرمایه فکری بر ریسک ورشکستگی شرکت ها می باشد به عبارت دیگر، یافته های پژوهش نشان می دهد که بین سرمایه فکری و ریسک ورشکستگی در مدل زیمسکی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و در مدل فالمر رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، مدیریت ریسک ، ریسک ورشکستگی