یک مدل تصمیمگیری توسعه یافته جدید مبتنی بر MULTIMOORA به منظور انتخاب تامین کننده لارس تحت شرایط عدم قطعیت

امروزه رقابت، از رقابت بین سازمانی به رقابت بین زنجیره تامین سازمان ها تغییر یافته است و به همین دلیل بهبود در زنجیره تامین به ضرورتی برای بقای سازمان های امروزی تبدیل شده است. بهبود و توسعه باید در تمامی قسمت های زنجیره تامین انجام گیرد و انتخاب تامین کنندگان بعنوان نقطه شروع زنجیره، یکی از حیاتی ترین قسمت ها برای برنامه ریزی باید مورد توجه قرار گیرد. در فضای رقابتی و ناپایدار موجود، در مبحث انتخاب تامین کنندگان برتر، رویکردهای متداولی همچون ناب، چابک، تاب آور، سبز و پایدار استفاده می شوند که می توانند در جهت پایداری و مزیت رقابتی برای سازمان ها مفید واقع شوند. از این رو طراحی مدل زنجیره تامین الرس (ناب، چابک، تاب آور و پایدار) و در نظر گرفتن تمامی این پارامترها در کنار یکدیگر می تواند در ارائه محصولات و خدمات موثر باشد. از این رو، در این مقاله، برای اولین بار مفهومی تحت عنوان الرس در زنجیره تامین بیان می شود. همچنین برای در نظر گرفتن عدم قطعیت های دنیای واقعی، از مجموعه های فازی نوع-۲ بازه ها استفاده می شود چراکه این مجموعه ها نسبت به مجموعه های فازی کلاسیک قدرتمندتر هستند و عدم قطعیت را بهتر منعکس می کنند. سپس، یک مدل تصمیم گیری جدید مبتنی بر روش MULTIMOORA توسعه داده می شود. در این مدل، وزن معیارها با استفاده از روش بهترین-بدترین تعیین می شود و سپس با روش MULTIMOORA توسعه یافته رتبه هر کدام از تامین کنندگان تعیین می شود. لازم به ذکر است روش پیشنهادی در محیط فازی نوع-۲ بازه ها به منظور در نظر گرفتن عدم قطعیت های مسائل واقعی و ابهام ناشی از نظرات خبرگان در فرآیند تصمیم گیری توسعه داده می شود. در نهایت یک مطالعه موردی با استفاده از روش پیشنهادی حل می شود و بهترین تامین کننده تحت پارادیم های ناب، چابک، تاب آور و پایدار تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

Lean ، Agile ، Resilience ، Green ، Sustainable ، Lean ، Agile ، Resilience ، Sustainable (LARS) ، Best-Worst Method (BWM)