سنجش رابطه سبک رهبری سازمانی، رضایت شغلی و جو سازمانی

این پژوهش در پی بررسی رابطه بین سبک رهبری سازمانی، رضایت شغلی و جو سازمانی است. روش این پژوهش بر اساس ماهیت توصیفی-پیمایشی است و در زمره پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. در تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش ۴۵ نفر از کارمندان دانشگاه میبد هستند که از طریق توزیع پرسشنامه، داده های اولیه جمع آوری شد و در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیات، از آزمون t تکنمونه و جهت مشخص کردن نرمال یا غیرنرمال بودن مولفه های پژوهش، از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف استفاده شد. در پایان نیز به منظور اولویت بندی مولفه های پژوهش، از آزمون فریدمن استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بین سبک رهبری سازمانی، رضایت شغلی و جو سازمانی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. رتبه بندی تاثیرگذاری مولفه ها نیز نشان داد که سبک رهبری سازمانی و رضایت شغلی کارکنان از نظر اهمیت با میانگین رتبه ۳۶.۲ در اولویت اول، جو سازمانی و رضایت شغلی کارکنان با میانگین رتبه ۱۴.۲ در اولویت دوم و سبک رهبری سازمانی و جو سازمانی کارکنان نیز با میانگین رتبه ۸۲.۱ در اولویت سوم قرار گرفت. بنابراین، رتبه بندی تاثیرگذاری مولفه های سبک رهبری سازمانی، رضایت شغلی و جو سازمانی کارکنان حاکی از اهمیت رابطه سبک رهبری سازمانی و رضایت شغلی است.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، رضایت شغلی ، جو سازمانی ، آزمون t تکنمونه ، دانشگاه میبد