معماری و هویت شهری

می توان اذعان داشت که هویت، اصلی ترین و پیچیده ترین بعد هر موضوع است. طرح پرسشی از هویت، می تواند راه را برای درک بهتر بگشاید. هویت می تواند فردی یا اجتماعی باشد که فرد، جامعه و در نهایت شهر را در بر می گیرد. شهرهایی که سالیان دور و دراز مردمان خود را در آغوش می کشیدند، حال بی مهری را الگوی رفتاری خویش قرار داده اند. اما تکلیف این بی مهری چه می شود؟ آیا شهر به تنهایی برای خود هویتی می سازد؟ آیا معماری، بخشی از شهر و شهر در برگیرنده ی هویت معماری نیست؟ اینجا مجالی خواهد بود برای بررسی آنچه تا کنون به آسانی از کنار آن گذر کردیم؛ تاثیرات و تصمیمات فرد، انتخابات جوامع برای تغییر روش زندگی، تاثیرات محیط زیست، بناهایی که از سالیان دور و دراز با ما هستند و در نهایت سایه ی مذهب و فرهنگ، بر روی چهره ی هویت ساز شهر، آن را دستخوش تغییراتی کرده که در طول این مقاله، موارد متاثر بر هویت شهرها مورد بررسی قرار گرفته اند. طبق بررسی ها عوامل معماری مانند نماسازی، استفاده از رنگها، ارتفاع ساختمان ها، عدم بومی سازی و رعایت الگوهای مختص هر شهر و عوامل غیر مرتبط با معماری مانند مذهب و فرهنگ، تاریخ و الگوهای محیط زیستی توانسته اند زمینه ساز هویت شهر بوده یا خود نمادی برای هویت شهر باشند. در میان همه ی آنچه گفته شد، چیزی به نام مدرنیته و تفکر مدرن، ناخواسته ضربه های سهمگین بر پیکر ظواهر و هویت شهرها در تمام نقاط جهان وارد کرد. اینجا بحث اصلی این است که نمی توان تماما مدرنیته و هر پایه و اساس جدیدی را نقض و تا ابد بی توجه به میل و نیازهای جدید بشریت راه گذشتگان را پیش گرفت. آنچه قابل بررسی است روش هماهنگ سازی این موارد، بدون آسیب به سیمای شهری بوده و باید به هویت شهرها جان دوباره ای بخشید. اساس کار این مقاله پیدا شدن دیدگاهی روشن و واضح و پاسخ به چراها، چگونه ها و دغدغه های ایجاد شده در پس این تغییرات هویت شهر بوده و امید است با بازگشایی راه هموارتری در ذهن و عملکرد همراه باشد. این مقاله با هدف شناسایی معضلات و غلبه بر آن ها با رویکرد مروری تهیه و بیان شده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، هویت ، مدرن ، بومی ، محیط زیست ، شهر