بررسی مشکلات رفتاری و روحی دانش آموزان استثنایی در محیط آموزشی و راهکارها

نظام آموزشی هر کشور زمانی می تواند ادعای عدالت و کیفیت داشته باشد که پاسخگوی نیازهای همه دانش آموزان، اعم از عادی و استثنایی، باشد. دانش آموزان استثنایی، به عنوان گروهی خاص از جامعه دانش آموزی، با شرایط و ویژگی هایی متفاوت از دیگران، نیازمند توجه ویژه، درک عمیق، و برخورداری از روش های آموزشی متناسب با وضعیت ذهنی، جسمی و روحی خود هستند. این دانش آموزان ممکن است دارای ناتوانی های یادگیری، اختلالات رفتاری، مشکلات جسمی، یا حتی استعدادهای فوق العاده ای باشند که هرکدام به نوبه خود نیاز به برنامه ریزی دقیق، حمایت روانی و آموزش ویژه دارند. با این حال، حضور آن ها در محیط های آموزشی سنتی یا حتی ویژه، همواره با چالش ها و موانعی همراه است که بر سلامت روان، رفتارهای اجتماعی، و پیشرفت تحصیلی شان تاثیر می گذارد. یکی از مهم ترین مشکلاتی که دانش آموزان استثنایی با آن مواجه هستند، نبود درک صحیح و شناخت کافی از سوی مربیان، هم کلاسی ها، و حتی والدین نسبت به ویژگی ها و نیازهای خاص آن هاست. در بسیاری از موارد، محیط آموزشی نمی تواند فضای امن، پذیرا و انگیزشی مناسبی برای این دسته از دانش آموزان فراهم آورد. این موضوع باعث بروز مشکلات رفتاری نظیر پرخاشگری، انزواطلبی، اضطراب، بی انگیزگی، و حتی افسردگی در میان دانش آموزان استثنایی می شود. نبود تعامل سازنده با همسالان، فشارهای اجتماعی، تحقیر یا طرد از سوی دیگران، و انتظارات نابجا نیز از عواملی هستند که می توانند به اختلالات روانی و مشکلات احساسی در این گروه از دانش آموزان دامن بزنند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی مشکلات رفتاری و روحی دانش آموزان استثنایی در محیط آموزشی و راهکارها شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که دانش آموزان استثنایی به دلیل شرایط خاص خود با چالش های رفتاری و روحی متعددی در محیط آموزشی مواجه هستند که تنها با همکاری آگاهانه خانواده، معلمان و نظام آموزشی، می توان زمینه رشد، سازگاری و یادگیری موثر آنان را فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

استثنایی ، دانش آموزان ، روحی ، رفتاری ، مدرسه