نقش فناوری های نوین در تقویت خلاقیت آموزشی

در عصر حاضر، فناوری های نوین نقش چشم گیری در تحول نظام های آموزشی ایفا می کنند و زمینه ساز تغییرات بنیادین در شیوه های یاددهی و یادگیری شده اند. یکی از مهم ترین ابعاد این تحول، تاثیر فناوری های نوین بر تقویت خلاقیت آموزشی است. خلاقیت، به عنوان یکی از مهارت های اساسی قرن بیست و یکم، نیازمند محیطی پویا، انگیزشی و باز است که فناوری های نوین می توانند بستر مناسبی برای آن فراهم کنند. این مقاله به بررسی نقش و تاثیر فناوری هایی نظیر هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، نرم افزارهای تعاملی، آموزش مجازی و پلتفرم های یادگیری دیجیتال در ارتقای خلاقیت آموزشی می پردازد.با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی و مرور منابع علمی معتبر، مقاله نشان می دهد که فناوری های نوین با فراهم آوردن فرصت هایی برای یادگیری مشارکتی، دسترسی سریع به منابع متنوع، امکان آزمون و خطا در محیط های شبیه سازی شده، و تقویت تعامل میان معلم و دانش آموز، موجب افزایش انگیزه، تفکر خلاق و حل مسئله در فراگیران می شوند. همچنین، استفاده از ابزارهای دیجیتال منجر به تحول در نقش معلم از انتقال دهنده اطلاعات به تسهیل گر یادگیری می گردد. یافته های مقاله تاکید دارند که فناوری به تنهایی تضمین کننده خلاقیت نیست، بلکه نحوه به کارگیری آگاهانه و هدفمند آن، تعیین کننده موفقیت در ارتقای خلاقیت آموزشی است.در پایان، مقاله با ارائه پیشنهادهایی برای طراحی محیط های آموزشی فناورمحور و ارتقای سواد دیجیتال معلمان، راهکارهایی عملی برای بهره گیری موثر از فناوری در جهت پرورش خلاقیت در فرآیند یاددهی-یادگیری ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین ، خلاقیت آموزشی ، یادگیری دیجیتال ، نوآوری در آموزش ، محیط یادگیری فناورانه ، تعامل معلم و دانش آموز