نقش آموزش های غیر رسمی در توسعه فردی

آموزش های غیررسمی به عنوان یکی از ابعاد مهم فرآیند یادگیری مادام العمر، نقش موثری در رشد و توسعه فردی ایفا می کنند. برخلاف آموزش رسمی که در چارچوب های ساختاریافته و برنامه ریزی شده ارائه می شود، آموزش های غیررسمی در محیط های انعطاف پذیر و خودجوش اتفاق می افتند و بر اساس نیازها، علایق و تجربیات فردی شکل می گیرند. این نوع آموزش می تواند از طریق فعالیت های داوطلبانه، شرکت در انجمن های فرهنگی و اجتماعی، تعاملات بین فردی، استفاده از منابع دیجیتال و شبکه های اجتماعی، و یادگیری در محیط های کاری و روزمره صورت گیرد. هدف این مقاله بررسی تاثیر آموزش های غیررسمی بر توسعه فردی در ابعاد مختلف از جمله تقویت مهارت های ارتباطی، افزایش اعتماد به نفس، رشد مهارت های اجتماعی، ارتقاء خودآگاهی و خودمدیریتی، و گسترش نگرش های مثبت نسبت به یادگیری مستمر است.یافته های پژوهش ها نشان می دهد که آموزش های غیررسمی می توانند به عنوان مکملی ارزشمند برای نظام آموزشی رسمی عمل کنند و بستری مناسب برای پرورش مهارت های نرم، تقویت قابلیت های شخصیتی و ارتقای توانمندی های اجتماعی افراد فراهم آورند. این آموزش ها، با فراهم کردن فرصت هایی برای تجربه عملی، آزمون و خطا، و یادگیری تعاملی، به شکل گیری هویت فردی و اجتماعی کمک می کنند. همچنین، نقش مهمی در تقویت انگیزش درونی، پذیرش مسئولیت، تصمیم گیری آگاهانه و مشارکت فعال در جامعه ایفا می نمایند. در نتیجه، توجه به آموزش های غیررسمی در برنامه ریزی های آموزشی و توسعه منابع انسانی می تواند تاثیرات مثبت چشم گیری در مسیر توانمندسازی افراد و ارتقای کیفیت زندگی آنان داشته باشد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزش های غیررسمی ، توسعه فردی ، یادگیری مادام العمر ، مهارت های نرم ، خودآگاهی ، یادگیری تعاملی ، رشد شخصیتی