طراحی مدل دیپلماسی اقتصادی در ورزش ایران

هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی و ارائه یک چهارچوب مفهومی از شاخص ­های دیپلماسی اقتصادی در ورزش ایران بود. روش شناسی: این پژوهش از منظر هدف، کاربردی بوده و با استفاده از روش تحقیق کیفی مبتنی بر روش تحلیل تماتیک انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، صاحب نظران (اساتید، کارشناسان و خبرگان اقتصاد و مدیریت ورزشی) در زمینه اقتصاد ورزش بودند که با بهره گیری از روش نمونه گیری تئوریک و اشباع نظری (شامل ۱۶نفر) انتخاب شده ­اند و با آن ها مصاحبه به عمل آمده است. روایی ابزار پژوهش (مصاحبه)، توسط مصاحبه­شوندگان و سپس اساتید متخصص، مورد بررسی قرار گرفت و تایید شد و برای سنجش پایایی از روش توافق درون موضوعی استفاده شد که مطابق این روش مقدار پایایی برابر با ۸۳/۰ بود. یافته ها: بر اساس تحلیل مضمون موضوعی عوامل مختلفی بر شکل ­گیری دیپلماسی اقتصادی ورزش ایران تاثیرگذار هستند. این عوامل در قالب ۴ مقوله اصلی دسته بندی شدند، مقوله ­ها شامل: بسترسازی اقتصادی، تحرکات اقتصادی، سیاست بین ­الملل و تعاملات اقتصادی می باشند. نتیجه گیری: یافته ­های این پژوهش می­تواند خلاء موجود در ارتباط با عدم شناسایی شاخص های دیپلماسی اقتصادی در ورزش ایران را پر نموده و تعریف مشترکی از مفهوم دیپلماسی اقتصادی در ورزش را هم در حوزه علمی و هم اجرایی ارائه نماید.

کلیدواژه ها:

قدرت نرم ، اقتصاد ورزش ، دیپلماسی عمومی ، دیپلماسی ورزش ، دیپلماسی اقتصادی در ورزش