نقش مشاور آموزشی در هدایت تحصیلی و شغلی

این پژوهش باهدف بررسی نقش مشاور آموزشی در هدایت تحصیلی و شغلی دانش آموزان و با استفاده از روش تحقیق آمیخته (کیفی - کمی) انجام شده است. جامعه آماری شامل ۱۲۰۰ دانش آموز، ۱۵۰ مشاور و ۵۰ مسئول آموزشی از ۱۰ استان کشور بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته، مصاحبه نیمه ساختاریافته، بررسی پرونده های مشاوره ای و چک لیست مشاهده بود. یافته ها نشان داد که تنها ۴۲% از دانش آموزان از وجود مشاور در مدرسه مطلع بودند و میانگین جلسات مشاوره دریافتی به ازای هر دانش آموز ۱-۲ جلسه در سال بود. از سوی دیگر، ۶۸% از مشاوران گزارش دادند که بیشتر وقت خود را صرف امور اداری می کنند. تحلیل داده ها نشان داد که دریافت حداقل ۴ جلسه مشاوره منجر به ۳۵% افزایش تصمیم گیری آگاهانه، ۲۸% کاهش اضطراب تحصیلی و ۲۲% افزایش انگیزه پیشرفت شده است. همچنین، مدل نهایی پژوهش با ۸۲% توافق خبرگان تایید شد که شامل پنج مولفه اصلی ورودی ها، فرآیند، خروجی ها، بازخورد و زمینه ها می باشد. این مطالعه نشان می دهد که بهبود نظام مشاوره تحصیلی-شغلی نیازمند بازنگری ساختاری، کاهش بار اداری مشاوران، توسعه ابزارهای استاندارد و آموزش مستمر تخصصی است. یافته های این پژوهش می تواند مبنای علمی برای سیاست گذاری های آموزشی و ارتقای کیفیت خدمات مشاوره ای در کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مشاوره آموزشی ، هدایت تحصیلی ، راهنمایی شغلی ، تصمیم گیری آگاهانه